Laatste blog vanaf de boot
Door: Kim Maaike Nettie
Blijf op de hoogte en volg Kim, Maaike, Nettie
16 Januari 2015 | Madagascar, Toamasina
Zaterdag 10 januari
Bezoekje aan de gevangenis.
Vanochtend zijn we naar de gevangenis gegaan met Mercy Ministries. We gingen met een groep van ongeveer 8 vrouwen en 3 mannen. Mannen en vrouwen leefden gescheiden in de gevangenis. Dus het bezoek werd ook gescheiden. Wij werden naar het vrouwengedeelte (50 vrouwen in een soort dorpje, met een buitenplaats, overal was aan de lijn, kookpotjes, bezemende vrouwen etc) geleid. We hebben met de vrouwen liederen gezongen, zij gingen dansen en hebben bijbel gelezen en gebeden met ze. Er werd serieus en actief meegedaan door veel gevangenen. Toen we als vrouwengroep eerder klaar waren dan de mannen, besloot onze groepsleider heel impulsief "oh, kunnen we niet even naar het mannengedeelte gaan?" Wij voelden daar helemaal niks voor, maar achterblijven was ook geen optie. We gingen door een aantal aftandse beveiligde deuren met mannen met wapens, kwamen toen uit op een immens terrein (voetbalstadion grootte) waar 1109 mannelijke gevangenen liepen. We schrokken enorm, voelden ons niet veilig en wilden het liefst zo snel mogelijk weer weg. Het voelde heel intimiderend. Loop je daar met 8 blanke vrouwen tussen 1109 gekleurde gevangenen, doodeng! Hoelang hebben ze al geen vrouwen gezien en laat staan hoe vaak ze een blanke hebben gezien?!?!?! Heel naar. We werden natuurlijk alleen maar aangestaard en nagefloten etc. Heel onprettig. We liepen zo'n 150 meter over het terrein naar een kerkje die op het terrein stond, daar was de bijeenkomst die de mannen hielden van het schip. Wij sloten achter in de (zo goed als lege) kerk aan, de bijeenkomst was ook al zo goed als beëindigd. Maar je raad het al, de laatste twee minuten stroomde de hele kerk vol, hoe zou dat toch komen?
Het was echt goed om bij de vrouwengevangenis te zijn, dit was ook niet onveilig of intimiderend en je merkte dat die vrouwen het waardeerden en er wat aan hadden, maar dat gedeelte met de mannen konden ze beter achterwege laten. Bah!
In de middag zijn we naar Bazaar Be geweest. Dit is een moderne overdekte 'markthal' met allerlei tirelantijnen, kleding, souvenirs en lokale producten zoals vanillestokjes. Ook een afdeling met fruit en vis. Leuk om even doorheen te slenteren.
Zondag 11 januari
Vandaag deden we de gordijnen open: het regende pijpenstelen. We hadden de bedoeling om een eerste echte strandbad te houden. Gelukkig brak de zon al gauw door en lagen we om 10.30 in ons ligbedje bij Oceans 501 op een heerlijk strand (welbekend onder de Mercy Shippers).
12 januari
Vandaag stress in de OK, er was een bromvlieg in de OK. Ik (Nettie) stond steriel, en ja hoor, uiteraard landde het beestje tot wel drie keer toe op m'n tafel. Twee man sterk met vliegenmeppers hollend door de OK. Ik her en der wat doekjes op m'n tafel geplakt waar het beestje geland was en stond te zwaaien met m'n armen zodat hij niet voor de zoveelste keer zou landen. Hilarisch :-)
Uiteindelijk was hij gevangen in een laminaatzakje en hebben we hem buiten de OK het leven ontnomen.
'S avonds zijn we uiteten geweest met onze Amerikaanse vriendin Allison. We gingen naar een restaurant van een behoorlijk luxe hotel. We rekenden €45 af voor vier personen. Dat is nog eens leuk uiteten gaan ;) in het donker met de pushpush weer terug, beetje jammer dat de heren zelfs geen Frans verstonden en verkeerd reden. Na een kleine omweg veilig terug in de haven gekomen.
13 januari
Vandaag op de plastische bij twee verschillende patiënten, een vader en dochter, een enorm neurofibroom (tumor) verwijderd. De grootste woog 4,3 kilo en begon in de nek en hing tot op de billen. Heel zielig dat zij zo al jaren had moeten leven. Dit zijn van die typische casussen waarom het zo belangrijk is dat Mercy Ships hier werkzaam is.
16 januari
Vandaag onze laatste dag werken. 'S ochtend bij de hallway meeting werden we bedankt voor onze inzet en kregen we onze 'oorkonde'. Aan het einde van de dag moesten we alle handtekeningen verzamelen om de boot morgen weer te mogen verlaten. Daarna cabin schoonmaken en ouwehoeren met de Dutchies.
De laatste dagen gaat de boot behoorlijk op en neer, dit waarschijnlijk door de cyclonen die in de buurt van Madagskar zweven ;) morgen vertrekt de bus naar de hoofdstad om 6.30, en hopen we daar 8 uur later aan te komen. We zullen nu nog een week gaan reizen per auto, van de oostkust naar de westkust. Hopelijk zonder panne en cyclonen en kunnen we een paar dagen vertoeven in Morondava.
We zullen ook weer nieuwe foto's plaatsen bij dit verslag.
Werkse allemaal, we zullen aan jullie denken ;)
-
16 Januari 2015 - 21:27
Selma:
Wauw meiden, wat een spannend en leuk verslag. Ik heb er weer van genoten. Wat een nare ervaring met die kerels, kan me voorstellen dat jullie je daar erg ongemakkelijk voelden. Ik hoop dat het weer rustig blijft en dat jullie kunnen gaan genieten van een welverdiende vakantie. Jullie hebben mooi werk verricht, dat lijkt me een fijn gevoel als je daar aan mee kunt helpen. In ieder geval genoeg te vertellen als jullie terug terug zijn. Misschien kan Nettie voordoen hoe ze de vlieg heeft gevangen ;-)
Wat vreselijk trouwens, zo'n meisje met dat neurofibroom, wat hebben wij het hier dan verschrikkelijk goed toch ?.
Nou meisjes geniet er nog even van en tot over iets meer dan een week.
Groet Selma
-
16 Januari 2015 - 21:56
Irene:
Haai Nettie, Kim en Maaike!
Leuk! Veel plezier meiden op reis morgen en de rest van de week!
Ik hoop inderdaad dat het mee zal vallen met de cyclonen...
Nooit geweten trouwens dat het zo uit den boze is als er een vlieg de ok op komt....
Nu gaat het heerlijke relaxen beginnen! Niet aan denken dat je over ruim een week weer in kikkerlandje bent.
groetjes Irene -
17 Januari 2015 - 01:40
Esther:
Gave verhalen meiden!! Wat is de tijd voorbij gevlogen, geniet van jullie weekje welverdiende vakantie!! -
17 Januari 2015 - 20:06
Tineke:
Hallo meisjes.
Dank voor de reisverhalen van jullie. Heftig om mee te maken zo'n reis maar ook een mooie ervaring, en voor ons thuisblijvers heel leuk om jullie te mogen volgen.
Nu nog even een paar dagen vakantie en uitrusten en dan weer gauw naar huis. Want ik merk dat het thuisfront wat onrustig begint te worden van die lange afwezigheid!!!
Lieve meiden mooi werk verricht en tot ziens in Nederland.
Groet, Tineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley