Reis richting Morondava

Vertrek van de boot!
Om half 6 de wekker, laatste spullen pakken, sleutels inleveren en ontbijten. Het busje staat al klaar en de koffers worden op het dak gebonden. Ook Kim's koffer werden dit keer opgeladen! Op het dock hebben zich veel mensen verzameld om het busje uit te zwaaien! Ook waren de "dutchies" en wat OK personeel was van de partij. Er gingen immers zeven OK medewerkers weg. Er vloeide vele tranen ;-). We hadden ons voorin genesteld, Nettie was al ziek de details laten we achterwege ;-)! Kim kon niet met d'r handen van de toeter afblijven en gaf het sein dat we konden vertrekken!
Na de lunchpauze weer vertrokken voor het laatste stuk. Nog geen 300 meter verder stonden we weer stil! Er was een boom omgewaaid boven op een vrachtwagen, deze versperde de hele weg. Het hele dorpje liep uit met wat hakbijlen en mankracht. Na een half uur waren alle zijtakken eraf en de boom in tweeën gehakt. Met man en macht was het binnen een half uur opgelost.
25 kilometer voor Antananarivo (Tana) hebben we Coen gebeld, een Nederlander die al 11 jaar in Madagaskar woont , een B & B heeft en auto's verhuurd. We hadden afgesproken om ons op de grote rotonde af te laten zetten en hij heeft ons daar opgepikt. Precies getimed kwamen tegelijk aan! Ideaal! Aangekomen in het guesthouse, hartelijk ontvangen en gezellig zitten kletsen. We zijn vroeg gaan slapen om de volgende dag "vroeg" te vertrekken. Dan gaat de vakantie beginnen, we hopen op mooi weer want hier en daar hangen de cyclonen boven land en zee.

Dag 1
Om 8 uur vertrokken met onze Pieter post auto, shoken en starten maar, gelijk de drukke straat in, weinig tijd om te wennen aan het ouderwetse schakelen vanuit het dashboard. Kim heeft het eerste stuk gereden. Nog geen 15 minuten verder en al aangehouden voor de eerste controle. Alles was in orde, er werd alleen moeilijk gedaan over het rijbewijs. Militair: "madame, your hair is black on this picture. Kim: yes, it's a black & white photo! Hij bekeek nog even ons mercy ship pasje en het was in orde. Het was een goeie smoes om even een praatje te maken met drie blanke dames.
Aangekomen in Atsirabe, tijd voor lunch. Hier stond ook een Mercy ship auto geparkeerd. Aangezien Nettie haar Mercy ship pyama shirt nog aanhad werden we direct herkent. Lekker gegeten. Buiten weer een hoop locals die spullen proberen te verkopen en vragen om geld/eten. Twee straatschoffies hielden hun hand op, we gaven ze wat muntjes maar dat was niet wat ze bedoelde. Ze wilde liever wat drinken, dus half flesje Fanta en kinderhand is snel gevuld.
Weer onderweg, Maaike aan het stuur. Enorme regenbuien, en dan zijn de ruitenwissers van een Renault 4 maar klein. En door het warme weer zo uitgedroogd dat het zicht eerder slechter werd. En je komt ogen te kort door alles wat op straat loopt en speelt. Er komt van alles voorbij; koeien, geiten, overstekende kameleons, kippen en wat zwerfhonden met Rabiës.
Zo'n drie uur rijden en 120 kilometer voor onze eindbestemming Miandrivazo, was er drie meter weg weggespoeld/weggeslagen door de cycloon. We werden staande gehouden door drie militairen en zo'n 150 locals. Voor een klein bedrag waren ze bereid om ons te helpen maar MoraMora (rustig). Het gat werd opgevuld met wat stenen en we werden door het gat geleid. Er staken 12 handen door het raampje naar binnen om het geld aan te pakken, snel 5000 ariary (€1,50) bij de militair in zijn handen gegeven en doorgereden. Pfieuw, dat was even spannend. Met het hart in de keel weer op weg!
De laatste 15 kilometer was een gatenkaas, meer gaten dan asfalt. Dus wederom MoraMora en met een slakkengangetje proberen de gaten ontwijken. Uiteindelijk aangekomen bij het hotel, hutje op de berg gehuurd om de nacht door te brengen. Dikke spin in de kamer, maar gelukkig een Brusselse held om deze dood te maken. Als enige mede-gast, heeft hij gezellig met ons meegegeten.

Dag 2
Na het ontbijt om 7:30 vertrokken op weg naar Morondava. Nettie zit nog geen drie kilometer achter het stuur en reed bijna vier banden lek. Midden in het dorp lag een spijkermat op de weg! Wie verwacht dat nou?! Net op tijd kunnen ontwijken en dooooor!
Halverwege de rit gewisseld, Kim aan het stuur.. Twee keer aangehouden, deze keer alleen het internationale rijbewijs laten zien. Hier staat een kleurenfoto op om verwarring te voorkomen. Papieren laten zien en alles was in orde. Ongeveer 15 kilometer voor Morondava hebben we de eerste baobabs gespot! Wauw, wat een mooie imponerende bomen! Ongelofelijk groot en precies zoals verwacht.
Het tanken hier is ook leuk! Er wordt voor je getankt, en vol is ook echt vol. Wanneer wij stoppen met tanken, schudden ze hier je hele auto heen en weer om de laatste luchtbellen eruit te schudden om nog een paar druppels kwijt te kunnen.
Om 1 uur aangekomen in Morondave opzoek naar ons hotel. Werkelijk een paradijs! Bungalows op het strand, zwembad, heerlijke ligbedden en geweldig personeel. Onze bungalow heeft prinses heerlijke bedden, prachtige badkamer en balkon, even iets anders dan de afgelopen dagen. Om het plaatje van het paradijs compleet te maken zijn we de enige in dit resort! Morgen naar de baobabs en genieten van de omgeving.