Another day at the office
Door: Kim Maaike Nettie
Blijf op de hoogte en volg Kim, Maaike, Nettie
07 Januari 2015 | Madagascar, Toamasina
Maandag begon onze nieuwe werkweek. Onze dagen starten om 08.00, eerst een Teambriefing (moeten we in NL ook invoeren!!!) en voordat de patient opgehaald wordt, loopt het al tegen 8h30. Wederom Maaike en Kim op de MaxFax (twee kamers maxfax) en Nettie op de Plastics. Dit zal de rest van de week zo zijn. We maken hier lange werkdagen (tot nu toe eigenlijk elke dag wel tot 17.00), maar het gaat niet in het Nederlandse tempo. Ter illustratie (een ‘ drama’-casus): Nettie had vandaag een babytje voor polydactylie (meerdere vingers/tenen) . Infuus moest nog op OK worden geprikt. Patient was om 8.30 op OK, het infuusprikken was een drama, uiteindelijk ging om 10.30 (!) het mes er in. Nou was dit een extreem geval, maar meestal is het mes er niet voor 9.30 in. En dan sta je wel al een uur, opgedekt en wel, in de hitte (ja, airco op het schip is prima, maar op de OK lijkt het wel of ze het zijn vergeten aan te leggen). Ze starten hier al met opdekken als de patient nog niet eens op OK is, en het is echt peanuts om op te dekken...Je moet er gewoon even aan wennen, ‘ this is Africa’ ;-)
Hieronder iedereen met een persoonlijk stukje:
Qua casussen varieert het op de plastics niet zoveel, eigenlijk alleen maar polydactylie, syndactylie en brandwonden met huidtranposities gedaan. Hopelijk varieert het aanbod nog wat meer de komende dagen. Overigens is de Nederlandse routine die je dan in het werk hervind wel weer een voordeel ;-)
Nettie: Onlangs vroeg ik me af waarom er zoveel patienten met brandwonden zijn in dit land, maar dat is vrij logisch, de hutjes waar deze mensen in wonen hebben niet zo’n modern kookstel als dat wij in NL kennen en koken dus altijd op open vuur, waardoor het geregeld mis gaat. Deze week al twee patienten geopereerd die in hun gezicht brandwonden hebben, waardoor hun oog niet goed sluit/opent, hier hebben we een release van de brandwond gedaan en een fullthickness skin-graft op gehecht. Vervolgens een zwaailap vanaf de schedel naar de neus gemaakt en met die lap een nieuwe neus gereconstrueerd, want ook de neus was ernstig aangedaan door de brandwonden. Dat zijn de leuke casussen om te zien. Ohja, ik werk met een plastisch chirurg uit Zuid-Afrika, met ook een huisje in Amsterdam, dus Nederlands praten gebeurd ook zo af en toe, handig maar vooral ook grappig ;-)
Op de maxfax varieren de casussen iets meer: gespleten lippen, tumoren in hoofd/hals gebied, schedelreconstructies, Noma-patienten.
Kim: Vandaag kwam een jongen van 12 jaar met een grote tumor op zijn hoofd. Op de CT-scan was te zien dat hij ook een stuk van zijn schedel mist van ong 6 cm x 4 cm. De operatie begon rond een 10:45 uur. Eindelijk... want het inleiden, positioneren en desinfecteren duurde al ruim een uur, en dan sta je dus al die tijd opgedekt met al je spullen klaar. Er gingen twee MaxFax chirurgen aan de slag, een uit Duitsland en een uit Engeland. Het eerste half uur kwam Maaike assisteren, na een lange tijd klungelen met wat simpele bloedingen hebben Maaike en Ik even laten zien hoe we het in Nederland doen, met een pincet en de monopolair ;-) Na een uur of drie was de tumor verwijderd en werd het schedeldefect zichtbaar. Na het vrijprepareren (losmaken) van het periost (botvlies) van de schedel, bleek dat het periost te vast zat op de dura (hersenvlies ) dit was te riskant om los te maken. Er is besloten met een titanium plaat het defect te herstellen. Deze werd vastgeschoefd op de schedel. Aan het einde was er heel wat huid over dit is verwijderd en de wond werd weer netjes gesloten. Om 17:00 uur was het helemaal klaar, het was een lange procedure maar wel super leuk. Tijdens de ok zijn heel wat foto’s gemaakt, hopelijk kunnen we die later laten zien.
Maaike: We begonnen de dag met een jongen van 15 die het Noma virus heeft gehad. Moeten jullie maar eens google-en... Over het algemeen komt het vooral voor in je gezicht en het vreet weke delen en bot weg, vooral rond je neus en mond, waardoor patienten hele gaten in hun gezicht overhouden. Zo ook deze jongen, bij hem was zijn hele neus weggevroten en keek je zo zijn bijholtes in. Drie weken geleden hebben ze de eerste operatie (van vier) al gedaan, waarbij ze een huidlap van zijn hoofd hebben genomen en die via z’n voorhoofd naar beneden hebben gedraaid. Een beetje modeleren en inhechten als een nieuwe neus.
Hij kwam dus nu met een soort slurf over zn voorhoofd op OK voor de tweede operatie.
Als eerste hebben we de ‘slurf’ doorgenomen en weer een beetje in model getrokken zodat ie weer op z’n hoofd paste. Dat was sinds de vorige operatie dus een heel groot wondbed. Toen hebben we z’n nieuwe neus meer in model gebracht en ingehecht. Echt heel mooi geworden! Een beetje plat nog, maar dat kan evt later nog gelift worden met een stukje rib. Als laatste moesten we nog een nieuwe bovenlip reconstrueren. Daarvoor gebruiken ze de onderlip. Die snijden ze aan één kant door en draaien ‘m omhoog. Dit om de bloedvoorziening intact te laten tot ‘ie is is vastgegroeid aan de bovenkant.
Ik vond het echt super vet om gedaan te hebben! Alleen jammer dat we het eindresultaat niet zullen zien! Tussen elke operatie (vier stuks dus) zit minstens drie weken om alles te laten genezen. Maar we kunnen natuurlijk even bij hem gaan kijken op de afdeling. Altijd leuk!
Nog een algemeen weetje: na afloop van elke ingreep moeten we het afval goed scheiden. Alles waar ook maar een druppel bloed op te zien is moet je uit je jas/doeken knippen, in een aparte zak worden gedaan genaamd ‘ Medical Waste’, en gaat in een verbrandingsoven op het schip. Als we dit niet zouden doen, maken de locals de vuilniszakken open en worden onze gebruikte doeken en jassen herbruikt in de lokale ziekenhuizen. Bizar!
Zo, genoeg leesvoer dachten wij zo.... We hopen dat jullie een beetje een beeld krijgen van onze werkzaamheden aan boord.
De foto’s die we bij deze blog plaatsen zijn patienten die we al geopereerd hebben Helaas nog geen foto’s van maxfax patienten, dus dit zijn alleen plastische patienten.
Hieronder iedereen met een persoonlijk stukje:
Qua casussen varieert het op de plastics niet zoveel, eigenlijk alleen maar polydactylie, syndactylie en brandwonden met huidtranposities gedaan. Hopelijk varieert het aanbod nog wat meer de komende dagen. Overigens is de Nederlandse routine die je dan in het werk hervind wel weer een voordeel ;-)
Nettie: Onlangs vroeg ik me af waarom er zoveel patienten met brandwonden zijn in dit land, maar dat is vrij logisch, de hutjes waar deze mensen in wonen hebben niet zo’n modern kookstel als dat wij in NL kennen en koken dus altijd op open vuur, waardoor het geregeld mis gaat. Deze week al twee patienten geopereerd die in hun gezicht brandwonden hebben, waardoor hun oog niet goed sluit/opent, hier hebben we een release van de brandwond gedaan en een fullthickness skin-graft op gehecht. Vervolgens een zwaailap vanaf de schedel naar de neus gemaakt en met die lap een nieuwe neus gereconstrueerd, want ook de neus was ernstig aangedaan door de brandwonden. Dat zijn de leuke casussen om te zien. Ohja, ik werk met een plastisch chirurg uit Zuid-Afrika, met ook een huisje in Amsterdam, dus Nederlands praten gebeurd ook zo af en toe, handig maar vooral ook grappig ;-)
Op de maxfax varieren de casussen iets meer: gespleten lippen, tumoren in hoofd/hals gebied, schedelreconstructies, Noma-patienten.
Kim: Vandaag kwam een jongen van 12 jaar met een grote tumor op zijn hoofd. Op de CT-scan was te zien dat hij ook een stuk van zijn schedel mist van ong 6 cm x 4 cm. De operatie begon rond een 10:45 uur. Eindelijk... want het inleiden, positioneren en desinfecteren duurde al ruim een uur, en dan sta je dus al die tijd opgedekt met al je spullen klaar. Er gingen twee MaxFax chirurgen aan de slag, een uit Duitsland en een uit Engeland. Het eerste half uur kwam Maaike assisteren, na een lange tijd klungelen met wat simpele bloedingen hebben Maaike en Ik even laten zien hoe we het in Nederland doen, met een pincet en de monopolair ;-) Na een uur of drie was de tumor verwijderd en werd het schedeldefect zichtbaar. Na het vrijprepareren (losmaken) van het periost (botvlies) van de schedel, bleek dat het periost te vast zat op de dura (hersenvlies ) dit was te riskant om los te maken. Er is besloten met een titanium plaat het defect te herstellen. Deze werd vastgeschoefd op de schedel. Aan het einde was er heel wat huid over dit is verwijderd en de wond werd weer netjes gesloten. Om 17:00 uur was het helemaal klaar, het was een lange procedure maar wel super leuk. Tijdens de ok zijn heel wat foto’s gemaakt, hopelijk kunnen we die later laten zien.
Maaike: We begonnen de dag met een jongen van 15 die het Noma virus heeft gehad. Moeten jullie maar eens google-en... Over het algemeen komt het vooral voor in je gezicht en het vreet weke delen en bot weg, vooral rond je neus en mond, waardoor patienten hele gaten in hun gezicht overhouden. Zo ook deze jongen, bij hem was zijn hele neus weggevroten en keek je zo zijn bijholtes in. Drie weken geleden hebben ze de eerste operatie (van vier) al gedaan, waarbij ze een huidlap van zijn hoofd hebben genomen en die via z’n voorhoofd naar beneden hebben gedraaid. Een beetje modeleren en inhechten als een nieuwe neus.
Hij kwam dus nu met een soort slurf over zn voorhoofd op OK voor de tweede operatie.
Als eerste hebben we de ‘slurf’ doorgenomen en weer een beetje in model getrokken zodat ie weer op z’n hoofd paste. Dat was sinds de vorige operatie dus een heel groot wondbed. Toen hebben we z’n nieuwe neus meer in model gebracht en ingehecht. Echt heel mooi geworden! Een beetje plat nog, maar dat kan evt later nog gelift worden met een stukje rib. Als laatste moesten we nog een nieuwe bovenlip reconstrueren. Daarvoor gebruiken ze de onderlip. Die snijden ze aan één kant door en draaien ‘m omhoog. Dit om de bloedvoorziening intact te laten tot ‘ie is is vastgegroeid aan de bovenkant.
Ik vond het echt super vet om gedaan te hebben! Alleen jammer dat we het eindresultaat niet zullen zien! Tussen elke operatie (vier stuks dus) zit minstens drie weken om alles te laten genezen. Maar we kunnen natuurlijk even bij hem gaan kijken op de afdeling. Altijd leuk!
Nog een algemeen weetje: na afloop van elke ingreep moeten we het afval goed scheiden. Alles waar ook maar een druppel bloed op te zien is moet je uit je jas/doeken knippen, in een aparte zak worden gedaan genaamd ‘ Medical Waste’, en gaat in een verbrandingsoven op het schip. Als we dit niet zouden doen, maken de locals de vuilniszakken open en worden onze gebruikte doeken en jassen herbruikt in de lokale ziekenhuizen. Bizar!
Zo, genoeg leesvoer dachten wij zo.... We hopen dat jullie een beetje een beeld krijgen van onze werkzaamheden aan boord.
De foto’s die we bij deze blog plaatsen zijn patienten die we al geopereerd hebben Helaas nog geen foto’s van maxfax patienten, dus dit zijn alleen plastische patienten.
-
07 Januari 2015 - 19:33
Kubra:
Klinkt als normale academische tijden hoor haha!! Zijn jullie harde werkers niet gewend natuurlijk!!veel plezier nog!! -
07 Januari 2015 - 20:05
Selma:
Wat geweldig dat jullie hier aan mee kunnen werken meiden. Het wordt steeds indrukwekkender. Ontzettend gaaf dat wij hiervan mogen/kunnen mee genieten (wat natuurlijk een enorm idioot woord is hiervoor) maar jullie slimme chickies snappen het vast wel. Jullie zullen vast nog veel gaan zien en repareren, wat geweldig dat dit bestaat. Nog veel plezier en succes.
Xxxx groetjes -
07 Januari 2015 - 21:19
Henriëtte:
Gaaf om te lezen! Ik hoop dat er binnenkort foto's komen van die operatie! Ik ben echt heel benieuwd:) Succes komende tijd! -
07 Januari 2015 - 21:26
Tineke:
Hallo meiden.
Het was al een heftig verslag, maar toen ik de foto's zag kreeg ik wel een heel naar gevoel in mijn maag....
Maar jullie geven nergens om en krijgen er echt plezier in als ik dit zo lees.
Heel veel succes.
Groet, Tineke -
07 Januari 2015 - 21:40
Ineke:
Top meiden, wat zijn jullie creatief zijn op de werkvloer, goed bezig!
-
07 Januari 2015 - 21:49
Lou En Eline:
Ha meiden, wat een prachtig en ook indrukwekkend verslag! Wat je noemt: plastische verhalen! Van de medische termen snappen wij niks maar we kunnen goed begrijpen wat daar gebeurt. Zeker met de fotootjes erbij. Goed werk! -
08 Januari 2015 - 18:05
Buurman Hans:
Goed om jullie te volgen Dames , t begint nu toch wel heel echt op werken te lijken . Groet uit Houten
-
08 Januari 2015 - 23:37
Anke:
Hallo stoere meiden,
Wat een bizarre "knip-plak- en kneedverhalen". Hiervoor moet je wel sterk in je schoenen staan. Maar dat is jullie als operatieverpleegkundigen wel toevertrouwd. Zit met verbazing te lezen over het reilen en zeilen. Het is misschien een andere procedure van werken, maar jullie zetten samen met het hele team een fantastische prestatie neer! Nog veel productieve en waardevolle dagen gewenst. Mooi taxiverhaal ook :-)Hartelijke groet van Jaap en Anke -
10 Januari 2015 - 14:58
Dirma:
Hoi meiden,
Heel veel succes met jullie prachtige werk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
